Duitsland, Zuid-Korea, 2003, dolby digital, kleur, 103 min.
Productie: Korea Pictures, LJ
Films, Pandora Filmproduktion GmbH/Karl Baumgartner, Seung-jae Lee
Scenario: Ki-duk Kim, Camera: Dong-hyeon Baek Montage: Ki-duk Kim Kostuums: Min-Hee KimRegie: Ki-duk KimMet: Yeo-jin Ha, Jong-ho Kim Yeong-su Oh, Jae-kyeong Seo, Young-min Kim
Pitch: Niemand is immuun voor de kracht van de seizoenen en hun jaarlijkse cyclus van geboorte, groei en verval.
Een oudere monnik leert zijn leerling harde levenslessen in een indringende bespiegeling over de cyclische aard van het bestaan.
Bijzonderheden: Grote winnaar van de Internationale Filmfestivals van San Sebastian en Locarno. (2003).
Bijzonderheden: Grote winnaar van de Internationale Filmfestivals van San Sebastian en Locarno. (2003).
De Zuid-Koreaanse regisseur Ki-Duk Kim is bij velen bekend als maker van gewelddadige films met een radicale en vaak schokkende visie op de Koreaanse samenleving. Mensen die bij The Isle afhaakten, kunnen onbevreesd de filmzaal instappen voor deze serene en adembenemende meditatie over de essentie van het leven.Aanloop: Ki-Duk Kim (Noord-Korea, 1960) won in 1995 de Korea Film Commission Award voor het beste scenario voor "Jaywalking". Kim debuteerde in 1996 als regisseur met Crocodile. In 2000 brak hij internationaal door met het omstreden The Isle. Ook maakte hij Bad Guy (2001) en Address Unknown (2001).
Wat zei de geschreven pers:
De berg op met boeddhaDe prachtige tekens in het hout; de puppy, de haan, de kat en de slang op het vlot; de cirkel van het leven - je kunt erbij denken wat je wilt. De fraaie maar lege beelden zeggen vooral dat Kim Ki-Duk het licht heeft gezien. Hij wel.Bron: Jan Pieter Ekker in Cinema.nl
Wat zei de geschreven pers:
De berg op met boeddhaDe prachtige tekens in het hout; de puppy, de haan, de kat en de slang op het vlot; de cirkel van het leven - je kunt erbij denken wat je wilt. De fraaie maar lege beelden zeggen vooral dat Kim Ki-Duk het licht heeft gezien. Hij wel.Bron: Jan Pieter Ekker in Cinema.nl
Verpletterend mooie seizoenenDe symboliek (...) ligt er misschien dik bovenop, maar Kim Ki-duk weet zijn publiek er in die overdonderende lokaties feilloos van te overtuigen.Bron: Bas Blokker in NRC Handelsblad
Niemand is immuun voor de kracht van de seizoenen en hun jaarlijkse cyclus van geboorte, groei en verval. Een oudere monnik leert zijn leerling harde levenslessen in een indringende bespiegeling over de cyclische aard van het bestaan.
Wij dachten dat die dieren die in de verschillende seizoenen op de tempel leefden misschien voor de jaren stonden; jaar van de haan etc. Het waren chronologisch: hond, haan, kat, slang en schildpad. Maar ik weet er ook het fijne niet van...Ik vond het iig een enorme ervaring; ik was nog nooit zo meegenomen in de prachtige beelden van een film. Het begin was een beetje wennen, maar na afloop had ik het gevoel alsof ik uit een warm bad stapte.
Spring, summer, fall, winter…and spring (Bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom) Regie: Kim Ki-Duk Rating 4,5/5 Kim Ki-Duk neemt de kijker mee in een boeddhistische trance met prachtige beelden en simpele lessen. Het verhaal speelt zich af in een pittoresk vallei met een meer en een drijvende tempel, waarop een boeddhistische monnik en zijn leerling wonen. Het verhaal wordt verteld aan de hand van de verschillende seizoenen uit de titel met fikse sprongen ertussen. Ieder seizoen begint met een Koreaans teken van het seizoen, waarna de deur naar het meer opent en het verhaal begint: In Spring maken we kennis met de oude monnik en zijn leerling. Het valt meteen op dat er weinig wordt gesproken en het verhaal grotendeels wordt verteld door de prachtige beelden van de natuur en de drijvende tempel. De oude monnik en de jonge leerling leven in een soort van vreedzame coëxistentie; een boeddhist mag immers niet gehecht raken aan het aardse. De spoiler over de levensles van de jonge leerling zal ik niet geven zoals vrijwel alle andere recensenten deden. In Summer als de jonge leerling een adolescent is geworden, komt een moeder haar zieke dochter afleveren zodat zowel haar lichaam als ziel gezuiverd kunnen worden in de mooie natuur. Natuurlijk zorgt zij ervoor dat de hormonen van de jongen zich gaan verzetten tegen zijn celibataire bestaan. In Fall komt de leerling als volwassen man terug en is als de roerige stormende herfst. De oude man, de rust zelve, weet de man weer tot bedaren te brengen. Uiteindelijk nemen de twee afscheid van elkaar. In Winter komt de leerling als oudere man terug naar het vallei en de vastgevroren tempel. Hier hervindt hij zijn rust weer en hij bezint zich over de voorafgaande seizoenen. Totdat op een dag een klein jongetje wordt afgeleverd door een anonieme moeder. En dan is de cirkel rond: het is weer Spring. Een oude monnik en een jonge leerling… De monnik en de jonge leerling worden door verschillende acteurs gespeeld in de verschillende seizoenen/ jaren. Ook regisseur Kim Ki-Duk speelt de leerling (in Fall). Het spel van allen is sober, maar door de sfeer van de film is dit alleen maar beter. Het is eerst even wennen aan het trage tempo en de minimale dialoog. Maar al vrij snel zit je als kijker erin en als de film is afgelopen, heb je het gevoel alsof je ontwaakt uit een diepe meditatie. De film is sterk opgebouwd; het tempo wordt heel rustig opgebouwd met als hoogtepunt Fall, waarna het tempo weer rustiger wordt. De terugkeer der seizoenen beschrijft de wederkerigheid in het leven en de relatie van de mens met de natuur. Dit wordt op zo’n mooie manier verbeeld in de film, dat ik deze film aan iedereen kan aanraden.
A young boy lives in a small floating temple on a beautiful lake, together with an elderly master who teaches him the ways of the Buddha. Years later the boy, now a young man, experiences his sexual awakening with a girl who has come to the temple to be healed by the master. The youth runs away to the outside world but his lust turns his life into hell, so he returns to the lake temple to find spiritual enlightenment.
Niemand is immuun voor de kracht van de seizoenen en hun jaarlijkse cyclus van geboorte, groei en verval. Een oudere monnik leert zijn leerling harde levenslessen in een indringende bespiegeling over de cyclische aard van het bestaan.
Wij dachten dat die dieren die in de verschillende seizoenen op de tempel leefden misschien voor de jaren stonden; jaar van de haan etc. Het waren chronologisch: hond, haan, kat, slang en schildpad. Maar ik weet er ook het fijne niet van...Ik vond het iig een enorme ervaring; ik was nog nooit zo meegenomen in de prachtige beelden van een film. Het begin was een beetje wennen, maar na afloop had ik het gevoel alsof ik uit een warm bad stapte.
Spring, summer, fall, winter…and spring (Bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom) Regie: Kim Ki-Duk Rating 4,5/5 Kim Ki-Duk neemt de kijker mee in een boeddhistische trance met prachtige beelden en simpele lessen. Het verhaal speelt zich af in een pittoresk vallei met een meer en een drijvende tempel, waarop een boeddhistische monnik en zijn leerling wonen. Het verhaal wordt verteld aan de hand van de verschillende seizoenen uit de titel met fikse sprongen ertussen. Ieder seizoen begint met een Koreaans teken van het seizoen, waarna de deur naar het meer opent en het verhaal begint: In Spring maken we kennis met de oude monnik en zijn leerling. Het valt meteen op dat er weinig wordt gesproken en het verhaal grotendeels wordt verteld door de prachtige beelden van de natuur en de drijvende tempel. De oude monnik en de jonge leerling leven in een soort van vreedzame coëxistentie; een boeddhist mag immers niet gehecht raken aan het aardse. De spoiler over de levensles van de jonge leerling zal ik niet geven zoals vrijwel alle andere recensenten deden. In Summer als de jonge leerling een adolescent is geworden, komt een moeder haar zieke dochter afleveren zodat zowel haar lichaam als ziel gezuiverd kunnen worden in de mooie natuur. Natuurlijk zorgt zij ervoor dat de hormonen van de jongen zich gaan verzetten tegen zijn celibataire bestaan. In Fall komt de leerling als volwassen man terug en is als de roerige stormende herfst. De oude man, de rust zelve, weet de man weer tot bedaren te brengen. Uiteindelijk nemen de twee afscheid van elkaar. In Winter komt de leerling als oudere man terug naar het vallei en de vastgevroren tempel. Hier hervindt hij zijn rust weer en hij bezint zich over de voorafgaande seizoenen. Totdat op een dag een klein jongetje wordt afgeleverd door een anonieme moeder. En dan is de cirkel rond: het is weer Spring. Een oude monnik en een jonge leerling… De monnik en de jonge leerling worden door verschillende acteurs gespeeld in de verschillende seizoenen/ jaren. Ook regisseur Kim Ki-Duk speelt de leerling (in Fall). Het spel van allen is sober, maar door de sfeer van de film is dit alleen maar beter. Het is eerst even wennen aan het trage tempo en de minimale dialoog. Maar al vrij snel zit je als kijker erin en als de film is afgelopen, heb je het gevoel alsof je ontwaakt uit een diepe meditatie. De film is sterk opgebouwd; het tempo wordt heel rustig opgebouwd met als hoogtepunt Fall, waarna het tempo weer rustiger wordt. De terugkeer der seizoenen beschrijft de wederkerigheid in het leven en de relatie van de mens met de natuur. Dit wordt op zo’n mooie manier verbeeld in de film, dat ik deze film aan iedereen kan aanraden.
A young boy lives in a small floating temple on a beautiful lake, together with an elderly master who teaches him the ways of the Buddha. Years later the boy, now a young man, experiences his sexual awakening with a girl who has come to the temple to be healed by the master. The youth runs away to the outside world but his lust turns his life into hell, so he returns to the lake temple to find spiritual enlightenment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten